نوشتن قراردادهای اصولی و بی‌نقص ۱۴ نکته ضروری دارد که باید بدانید

نوشتن قراردادهای اصولی و دقیق می‌تواند از بروز مشکلات حقوقی در آینده جلوگیری کند. بسیاری از افراد ممکن است به برخی جزئیات کوچک و ضروری هنگام تنظیم قرارداد توجه نکنند، که همین امر باعث ایجاد ابهام و مشکلات قانونی می‌شود. در این مقاله، به بررسی ۱۴ نکته کلیدی برای نوشتن قراردادهایی خواهیم پرداخت که باید همیشه به آنها توجه داشته باشید. این نکات به شما کمک می‌کند تا قراردادی بدون نقص و با اعتبار حقوقی تنظیم کنید.

۱. اصلاحات در صورت قلم خوردگی

اگر در متن قرارداد، قلم خوردگی یا اشتباهی وجود داشت، باید دلیل و اصلاح آن به‌صورت رسمی ذکر شود. همچنین اصلاحیه‌ها باید به امضای طرفین قرارداد برسد. این نکته برای جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم و ابهام ضروری است.

۲. نسخه‌های قرارداد

هر قرارداد باید به تعداد افراد ذینفع و طرفین قرارداد نسخه‌برداری شود. این عمل به طرفین کمک می‌کند که هر یک از آنها نسخه‌ای از قرارداد را به‌عنوان مرجع داشته باشند.

۳. توافقات قبل از تنظیم قرارداد

قبل از تنظیم قرارداد، تمام مفاد و شرایط باید با توافق طرفین نهایی شود. هر گونه ابهام یا اختلاف نظر باید پیش از نوشتن قرارداد رفع گردد تا از مشکلات قانونی در آینده جلوگیری شود.

۴. نقش شهود در قرارداد

وجود شهود در قرارداد باعث افزایش اعتبار و استحکام آن می‌شود. حداقل دو شاهد باید در هنگام امضای قرارداد حضور داشته باشند تا از صحت و درستی آن اطمینان حاصل شود. حضور شهود به‌ویژه در قراردادهای مهم مانند معاملات ملکی از اهمیت زیادی برخوردار است.

۵. تصحیح بندهای غیرضروری

در قراردادهای نمونه یا چاپی، اگر بندهایی وجود دارند که مورد نظر طرفین نیستند، باید به‌طور شفاف اصلاح یا حذف شوند. اصلاحات باید به‌طور دقیق در قرارداد ذکر گردد تا از هر گونه ابهام یا سوء تفاهم جلوگیری شود.

۶. امضای قرارداد در حضور طرفین

امضای قرارداد باید در حضور تمام طرفین انجام گیرد و در صورتی که یکی از طرفین غایب باشد، از امضای قرارداد خودداری شود. همچنین، هویت و سمت طرف مقابل باید قبل از امضا به‌طور کامل بررسی و احراز گردد.

۷. تصریح سمت فروشنده

اگر فروشنده مالک رسمی نباشد، باید سمت و هویت وی به‌طور دقیق در قرارداد ذکر شود. این مسئله از بروز مشکلات حقوقی جلوگیری کرده و شفافیت بیشتری در قرارداد ایجاد می‌کند.

۸. تعیین سهم مالکیت فروشندگان

اگر چند نفر به‌عنوان فروشنده در قرارداد حضور دارند، سهم مالکیت هر کدام باید به‌طور واضح ذکر شود. این کار مانع از بروز مشکلات و سوءتفاهم‌ها در آینده می‌شود.

۹. گواهی انحصار وراثت در صورت وراثت

اگر یکی از طرفین قرارداد ورثه باشد، باید گواهی انحصار وراثت به‌طور قانونی و رسمی ارائه شود. این گواهی باید در قرارداد درج شود تا از هر گونه شک و تردید در خصوص مالکیت جلوگیری گردد.

۱۰. اعتبار قراردادهای تنظیم‌شده در بنگاه‌ها

قراردادهایی که در بنگاه‌های معاملات با آرم و مهر بنگاه تنظیم می‌شوند، به‌عنوان سند عادی شناخته می‌شوند. این مسئله باید در تنظیم قراردادها به‌وضوح مشخص شود تا از هرگونه ابهام جلوگیری گردد.

۱۱. تعیین میزان مشارکت خریداران

اگر در قرارداد چند خریدار وجود دارد، باید میزان مشارکت هر یک به‌وضوح مشخص گردد. این کار از بروز مشکلات مالی یا اختلافات در آینده جلوگیری می‌کند.

۱۲. دقت در تعیین میزان مورد معامله

در هنگام تنظیم قرارداد، باید در نوشتن میزان مورد معامله دقت کافی به‌عمل آید. به‌طور مثال، اگر در حال خرید یا فروش ملکی هستید، باید مشخص کنید که آیا فروش به‌صورت شش‌دانگ است یا سه‌دانگ.

۱۳. مساحت ملک

مساحت ملک باید طبق سند مالکیت ذکر شود. اگر مورد معامله تغییرات یا اصلاحات دارد، این تغییرات باید به‌وضوح در قرارداد قید گردد. این امر برای جلوگیری از هرگونه اختلاف یا سوءتفاهم در آینده ضروری است.

۱۴. توابع و لواحق ملک

در صورتی که ملک مورد معامله دارای توابع یا لواحقی باشد، باید این موارد به‌طور دقیق و شفاف در قرارداد ذکر گردد. این جزئیات می‌تواند شامل پارکینگ، انباری و سایر بخش‌های مرتبط با ملک باشد.

یک داستان در زمینه نوشتن قرار دادهای اصولی  باهم دیگر بخوانیم:

سارا و حسین زوجی جوان بودند که پس از چندین ماه جست‌وجو، تصمیم گرفتند خانه‌ای در حومه شهر خریداری کنند. پس از ملاقات با فروشنده، شرایط توافقی بر سر قیمت و جزئیات معامله به‌سرعت انجام شد و آن‌ها به بنگاه معاملات ملکی رفتند تا قرارداداصولی خرید خانه را امضا کنند.

در بنگاه، کارشناس بنگاه به آنها قراردادی استاندارد که قبلاً برای بسیاری از مشتریان تنظیم شده بود، ارائه کرد. بدون توجه به جزئیات قرارداد، آن‌ها به‌سرعت قرارداد را امضا کردند. متأسفانه، در قرارداد به‌درستی سهم مالکیت ملک و مشخصات دقیق آن ذکر نشده بود. هیچ اشاره‌ای به این نکته نشده بود که آیا ملک شش‌دانگ است یا سه‌دانگ و مساحت دقیق آن با سند مالکیت تطابق نداشت.

چند ماه بعد، هنگام تلاش برای انتقال سند به نام سارا و حسین، متوجه شدند که فروشنده تنها مالک یک‌سوم از ملک است و بنابراین تنها قادر به انتقال همان بخش از ملک به‌عنوان مالک رسمی بود. این موضوع باعث بروز مشکلات جدی برای آنها شد و آن‌ها مجبور شدند برای حل این مشکل، چندین بار به دادگاه و دفاتر اسناد رسمی مراجعه کنند.

پس از مدتی، سارا و حسین با مراجعه به یک وکیل متخصص در تنظیم قرارداد، متوجه شدند که عدم دقت در نوشتن سهم مالکیت و مساحت ملک، بزرگ‌ترین اشتباهی بود که مرتکب شده بودند. وکیل به آن‌ها توصیه کرد که در تمامی قراردادهای آینده باید تمامی جزئیات، از جمله سهم مالکیت، مساحت دقیق ملک و هر تغییر یا اصلاحات در ملک را به‌دقت ذکر کنند.

در نهایت، پس از طی مراحل قانونی و اصلاحات در قرارداد، این زوج توانستند مشکل خود را حل کنند، اما این تجربه به آن‌ها یاد داد که دقت در نوشتن قرارداد و توجه به نکات کوچک می‌تواند از بروز مشکلات بزرگ‌تر جلوگیری کند.

این داستان به‌وضوح نشان می‌دهد که حتی یک اشتباه کوچک در جزئیات قرارداد می‌تواند عواقب قانونی سنگینی به‌دنبال داشته باشد. پس از این تجربه، سارا و حسین تصمیم گرفتند که همیشه قبل از امضای هر قراردادی، تمامی مفاد آن را با دقت بخوانند و در صورت نیاز، از مشاوره یک وکیل برای بررسی دقیق آن استفاده کنند.

فواید قراردادهای اصولی

قراردادها از ابزارهای کلیدی در هر نوع فعالیت تجاری، قانونی یا شخصی هستند. اما برای آنکه قراردادها موثر و معتبر باشند، بایدمبتنی بر اصول و قواعد خاصی تنظیم شوند. قراردادهای اصولی نه تنها موجب شفافیت در توافقات می‌شوند، بلکه از بروز مشکلات قانونی و مالی در آینده جلوگیری می‌کنند. در اینجا به برخی از فواید کلیدی قراردادهای اصولی می‌پردازیم:

1. ایجاد شفافیت و جلوگیری از اختلافات

یکی از مهم‌ترین فواید قراردادهای اصولی، ایجاد شفافیت است. زمانی که تمامی شرایط، تعهدات و حقوق طرفین به‌وضوح در قرارداد ذکر می‌شود، احتمال بروز سوءتفاهم یا اختلافات بسیار کاهش می‌یابد. با تنظیم دقیق قرارداد، هر یک از طرفین دقیقاً می‌داند که چه انتظاری از طرف مقابل دارد و چه مسئولیت‌هایی بر عهده خواهد گرفت.

2. حفظ حقوق طرفین

قراردادهای اصولی به‌طور مشخص و دقیق حقوق و تعهدات هر یک از طرفین را تعیین می‌کنند. در واقع، قرارداد اصولی به‌عنوان یک سند قانونی عمل کرده و در صورت بروز مشکلات یا عدم رعایت تعهدات، به‌عنوان مدرک قانونی در دادگاه قابل استناد خواهد بود. این موضوع کمک می‌کند تا حقوق تمامی طرفین حفظ شود و از هرگونه تخلف یا سوءاستفاده جلوگیری شود.

3. کاهش ریسک‌های مالی و قانونی

یکی از خطراتی که در نبود قرارداد اصولی ممکن است اتفاق بیفتد، ریسک‌های مالی و قانونی است. زمانی که قرارداد به‌درستی تنظیم نشود، طرفین ممکن است نتوانند به‌طور دقیق از حقوق خود دفاع کنند یا در صورت بروز اختلافات، به سختی بتوانند حق خود را استیفا کنند. قراردادهای اصولی از این مشکلات جلوگیری کرده و طرفین را از هر گونه ریسک قانونی یا مالی محافظت می‌کند.

4. ایجاد اعتماد بین طرفین

وجود یک قرارداد اصولی و معتبر، اعتماد طرفین را نسبت به یکدیگر افزایش می‌دهد. زمانی که طرفین بدانند تمامی جزئیات و شرایط در قرارداد به‌طور شفاف و منصفانه ذکر شده است، به‌طور طبیعی سطح اعتماد و همکاری بین آنها بیشتر می‌شود. این اعتماد باعث می‌شود تا قرارداد با امنیت بیشتری به مرحله اجرا برسد.

5. مطمئن شدن از اعتبار قانونی

قراردادهای اصولی به دلیل داشتن جنبه‌های قانونی و مستند، در صورت بروز اختلافات می‌توانند در دادگاه به‌عنوان سند معتبر مورد استفاده قرار گیرند. این موضوع باعث می‌شود که هیچ‌یک از طرفین نتوانند ادعاهای غیرواقعی مطرح کنند و اگر یکی از طرفین به تعهدات خود عمل نکرد، طرف دیگر می‌تواند از آن در چارچوب قانونی بهره‌برداری کند.

6. حل سریعتر مشکلات

در صورتی که طرفین قرارداد به هر دلیلی نتوانند به توافق برسند، داشتن یک قرارداد اصولی به‌عنوان مرجع می‌تواند به‌حل سریع‌تر مشکلات کمک کند. قرارداد به‌عنوان یک نقشه راه عمل می‌کند و در صورت بروز مشکل، طرفین می‌توانند به‌راحتی به آن ارجاع دهند تا مسئله حل شود.

نتیجه‌گیری

در مجموع، قراردادهای اصولی نه تنها به طرفین کمک می‌کند تا از بروز مشکلات جلوگیری کنند، بلکه در صورت بروز هر گونه اختلاف، به‌عنوان یک ابزار قانونی و معتبر برای دفاع از حقوق هر یک از طرفین عمل می‌کند. بنابراین، توجه به اصول حرفه ای و قانونی در نوشتن قراردادها نمی‌تواند نادیده گرفته شود وباید همواره به آن دقت وتوجه لازم داشته باشید.