انواع دادگاه های کیفری و ساختار آنها

پس از وقوع یک جرم، شاکی یا زیان دیده می‌تواند علیه مجرم طرح شکایت کند این شکایت اغلب در دادگاه محل وقوع جرم رسیدگی می‌شود. قبل از رسیدگی به پرونده در دادگاه، دادسرا اقدام به تحقیق وجستجو درباره‌ی وقوع جرم می‌کند و پس از انجام تحقیقات مقدماتی پرونده را به دادگاه کیفری ارسال می‌کند. دادگاه‌های کیفری بر اساس نوع جرم به سه دسته معروف‌تر تقسیم می‌شوند، دادگاه کیفری یک، دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب، دادگاه کیفری دو صلاحیت عام دارد یعنی صلاحیت رسیدگی به همه جرایم را دارد مگر اینکه آن جرم در صلاحیت دادگاه دیگری باشد، بنابراین هر وقت بررسی کردیم و مشخص شد فلان جرم در صلاحیت دادگاه کیفری یک یا انقلاب نیست، باید به دادگاه کیفری دو مراجعه کنیم. البته این تقسیم بندی دادگاه های کیفری با همین سه مورد ختم نمیشود در ادامه با انواع دادگاه کیفری به صورت کاربردی آشنا میشویم عنوان دادگاه های کیفری به مراجعی گفته میشود که صلاحیت رسیدگی به تمامی جراِئم را دارند به جز آن دسته از جرائم که در قانون تحت صلاحیت این دادگاه ها قرار نگرفته است. از جمله جراِئم قابل رسیدگی در دادگاه های کیفری به موارد زیر میتوان اشاره کرد.

انواع دادگاه های کیفری:

ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری

به جرایم خاص نظامی و انتضامی اعضا نیرو های مسلح در دادگاه نظامی رسیدگی میشود. صلاحیت های رسیدگی دادگاه نظامی: ساختار و تشکیلات دادگاه نظامی به چه صورت است؟

ماده ۵۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری

  نکته:

رهایی از خدمت مانع رسیدگی به جرائم زمان اشتغال نمی شود.

ساختار و تشکبلات دادگاه نظامی به چه صورت است؟

ماده ۵۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری

و مورد آخر که در دسته دادگاه های اختصاصی قرار میگیرد ولی در ماده 294 ذکر نشده است دادگاه ویژه روحانیت است.

دادگاه ویژه روحانیت

همانطور از که نام آن پیداست این دادگاه ویژه رسیدگی به جرائم روحانیون می باشد که با آیین نامه ویژه دادگاه و دادسرای ویژه روحانیت اداره میشود و در ساختار قوه قضاییه قرار نمیگیرد. و اداره دادگاه های ویژه روحانیت از حیطه ریاست قوه قضاییه خارج ومستقیما  در دست مقام معظم رهبری می باشد. صلاحیت های رسیدگی دادگاه ویژه روحانیت:

ماده ۱۳ آئین نامه دادسراها و دادگاه های ویژه روحانیت

 دادسراها و دادگاههای ویژه روحانیت در موارد ذیل صالح به رسیدگی می باشند. الف – کلیه جرائم روحانیون ب – کلیه اعمال خلاف شأن روحانیون ج – کلیه اختلافات محلی مخل به امنیت عمومی در صورتی که طرف اختلاف روحانی باشد. د – کلیه اموری که از سوی مقام معظم رهبری برای رسیدگی مأموریت داده می شود. تبصره ۱- در مواردی که دادسرای ویژه ، رسیدگی به پرونده ای را به سایر مراجع قضائی ذی ربط واگذار نماید، مراجع مذکور موظف به رسیدگی می باشند. ماده ۱۶ – روحانی به کسی اطلاق می گردد که ملبس به لباس روحانیت باشد یا در حوزه مشغول تحصیل باشد یا اگر به کار دیگری مشغول است عرفا روحانی محسوب گردد. نکته

در تشکیلات دادگاه ویژه روحانیت شعبات بازپرسی پیش بینی نشده است. دعوای حقوقی علیه روحانیون در دادگاه حقوقی رسیدگی میشود.

  امیدواریم این پست برای شما مفید واقع شده باشدنظرا خود را در بخش نظرات برای ما بفرستید. مطالعه بیشتر نکات مهم در نوشتن قرار دادها قانون شورا های حل اختلاف ریفرنس: -قانون آیین دادرسی کیفری -آئین نامه دادسراها و دادگاه های ویژه روحانیت -جزوات وکتب حقوقی دانشجویان