قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

ماده 1 – از تاریخ تصویب این قانون وزارت کشور مکلف است نیروهای انتظامی موجود (شهربانی ، کمیته و ژاندارمری ) را حداکثر ظرف مدت یک سال ادغام نماید و سازمانی تحت عنوان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تشکیل دهد.
تبصره – از تاریخ تصویب این قانون نیروهای مسلحی که در جهت امور انتظامی در ارتباط با قوه قضائیه ، وزارتخانه ها و سازمانها و نهادها و
موسسات مختلف فعالیت می کنند در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ادغام می گردند و از طریق وزارت کشور و نیروی انتظامی تحت امر آن واحدها قرار خواهند گرفت .
ماده 2 – نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سازمانی است مسلح در تابعیت فرماندهی کل قوا و وابسته به وزارت کشور.
تبصره – فرماندهی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران از طرف فرمانده کل قوا منصوب می گردد.
ماده 3 – هدف از تشکیل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ، استقرار نظم و امنیت و تامین آسایشی عمومی و فردی و نگهبانی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی در چهارچوب این قانون در قلمرو کشور جمهوری اسلامی ایران است .
ماده 4 – ماموریت و وظایف نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران عبارت است از:
1 – استقرار نظم و امنیت و تامین آسایش عمومی و فردی .
2 – مقابله و مبارزه قاطع و مستمر با هر گونه خرابکاری ، تروریسم ، شورش و عوامل و حرکتهایی که مخل امنیت کشور باشد، با همکاری وزارت اطلاعات .
تبصره – کیفیت و نحوه همکاری را شورای امنیت کشور تعیین می کند.
3 – تامین امنیت برای برگزاری اجتماعات ، تشکلها، راهپیماییها، و فعالیتهای قانونی و مجاز و ممانعت و جلوگیری از هر گونه تشکل و راهپیمایی
و اجتماع غیر مجاز و مقابله با اغتشاش ، بی نظمی و فعالیتهای غیر مجاز.
4 – اقدام لازم در زمینه کسب اخبار و اطلاعات در محدوده وظایف محوله و همکاری با سایر سازمانها و یگانهای اطلاعاتی کشور در حدود وظایف آنها.
تبصره 1 – جمع آوری اخبار و اطلاعات مربوط به مسائل سیاسی ، امنیتی و پیگیری اطلاعاتی آن به عهده وزارت اطلاعات است . چنانچه نیروی انتظامی در حین انجام وظایف محوله به این قبیل اخبار و اطلاعات دسترسی پیدا کند، مکلف است ضمن کسب و جمع آوری ، آنها را سریعا در اختیار وزارت اطلاعات قرار دهد. وزارت مذکور موظف است اخبار و اطلاعات مورد نیاز و مرتبط با وظایف نیروی انتظامی را به موقع در اختیار آن نیرو بگذارد.
تبصره 2 – پیگیری اطلاعاتی مواردی از جرائم اجتماعی که با امنیت ملی مرتبط بوده یا قسمتی از یک توطئه یا فعالیتهای پنهانی با هدف براندازی را تشکیل دهد، با هدایت متمرکز وزارت اطلاعات و همکاری نیروی انتظامی انجام خواهد شد.
تبصره 3 – نیروی انتظامی مکلف است ، پرسنل انتظامی مورد نیاز جهت تامین اهداف اطلاعاتی (کسب و جمع آوری ) وزارت اطلاعات را در صورت درخواست در کنترل عملیاتی آن وزارت قرار دهد. کیفیت همکاری و نحوه تامین پرسنل مورد نظر را شورای امنیت کشور معین خواهد کرد.
5 – حراست از اماکن ، تاسیسات ، تجهیزات و تسهیلات طبقه بندی شده غیر نظامی و حفظ حریم آنها به استثنا موارد حساس و حیاتی به تشخیص شورای عالی امنیت ملی ، که به عهده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد بود.
6 – حفاظت از مسئولین و شخصیتهای داخلی و خارجی در سراسر کشور به استثنا داخل پادگانها و تاسیسات نظامی ، مگر در مواردی که بنا به تشخیص شورای عالی امنیت ملی اصل انقلاب و یا دستاوردهای آن در معرض خطر باشد که به عهده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد بود.
7 – جمع آوری سلاح و مهمات و تجهیزات غیر مجاز و صدور پروانه نگهداری و حمل سلاح شخصی و نظارت بر نگهداری و مصرف مجاز مواد ناریه با هماهنگی وزارت اطلاعات برابر طرح های مصوب شورای امنیت کشور.
8 – انجام وظایفی که بر طبق قانون به عنوان ضابط قوه قضائیه به عهده نیروی انتظامی محول است از قبیل :
الف – مبارزه با مواد مخدر.
ب – مبارزه با قاچاق .
ج – مبارزه با منکرات و فساد.
د – پیشگیری از وقوع جرم .
ه – کشف جرایم .
و – بازرسی و تحقیق .
ز – حفظ آثار و دلایل جرم .
ح – دستگیری متهمین و مجرمین و جلوگیری از فرار و اختفا آنها.
ط – اجرا و ابلاغ احکام قضایی .
9 – انجام امور مربوط به تشخیص هویت و کشف علمی جرایم .
10 – مراقبت و کنترل از مرزهای جمهوری اسلامی ایران ، اجرای معاهدات و پروتکلهای مصوبه مرزی و استیفای حقوق دولت و اتباع مرزنشین جمهوری اسلامی ایران در مرزها و محدوده انحصاری اقتصادی دریاها.
11 – اجرای قوانین و مقررات مربوط به گذرنامه (بجز گذرنامه سیاسی و خدمت ) و ورود و اقامت اتباع خارجی (با هماهنگی وزارت امور خارجه در مورد اتباع خارجی تحت پوشش دیپلماتیک ) با هماهنگی وزارت اطلاعات ( در مورد ورود وخروج واقامت اتباع خارجی و صدور گذرنامه ).
12 – اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی و امور توزیع و حفظ
حریم راههای کشور.
13 – اجرای قوانین و مقررات وظیفه عمومی .
14 – نظارت بر اماکن عمومی و انجام سایر امور مربوط به اماکن مذکور برابر مقررات مصوب .
15 – همکاری با سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در مواقع لزوم و بنا به دستور.
تبصره – نیروی انتظامی با هماهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مواقع لزوم می توانند از نیروهای مقاومت بسیج استفاده نمایند.
16 – همکاری با دبیرخانه پلیس بین الملل (انترپول ).
17 – همکاری با وزارتخانه ها، سازمانها، موسسات و شرکتهای دولتی و وابسته به دولت ، بانکها و شهرداریها در حدود قوانین و مقررات مربوط.
18 – همکاری با سازمانهای ذیربط در جهت ایجاد و توسعه زمینه های فرهنگی لازم به منظور کاهش جرائم و تخلفات و تسهیل وظایف محوله .
19 – انجام امور امدادی و مردم یاری در مواقع ضروری ضمن هماهنگی با مراجع ذیربط.
20 – سازماندهی ، تجهیز، آموزش یگانهای انتظامی و آماده کردن آنها جهت اجرای ماموریتهای محوله .
21 – تامین و حفاظت تاسیسات ، سربازخانه ها و قرارگاه های مربوط.
22 – تامین دفاع هوایی تاسیسات و نقاط حساس مربوط، در حد برد سلاح ضد هوایی سازمانی ، با هماهنگی و کنترل عملیاتی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران .
23 – تامین نیازهای پزشکی پرسنل و اداره بیمارستانها و درمانگاههای مربوط.
24 – تهیه طرح نیازمندیهای لجستیکی و اقدام در جهت تهیه و خرید اقلام و خدماتی که از سوی فرماندهی کل نیروهای مسلح به عهده نیروی انتظامی واگذار می گردد. همچنین اقدام جهت خرید املاک و احداث تاسیسات مورد نیاز برابر طرحهای مصوب .
25 – تلاش مداوم و مستمر در جهت حفظ و صیانت سازمان در زمینه های امنیتی .
26 – تلاش مداوم و مستمر در جهت حاکمیت کامل فرهنگ و ضوابط اسلامی در نیروی انتظامی .
تبصره – وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح وظایف قانونی خود را که در مقابل نیروهای انتظامی داشته است همچنان در قبال نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به عهده خواهد داشت . همچنین خریدهای خارجی اقلام دفاعی از طریق وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح انجام خواهد پذیرفت .
ماده 5 – در اجرای بندهای 25 و 26 ماده 4 این قانون ، سازمانهایی با سلسله مراتب مستقل و متمرکز به ترتیب بنام “سازمان حفاظت اطلاعات ” و
سازمان “عقیدتی سیاسی ” از ادغام سازمانهای مشابه موجود در نیروی انتظامی تشکیل می شود.
تبصره 1 – این سازمانها وظایف و ماموریتهای سازمانهای همنام خود را بر اساس قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران عهده دار خواهند بود.
تبصره 2 – روسای سازمانهای عقیدتی ، سیاسی و حفاظت اطلاعات از سوی مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب می گردند.
ماده 6 – وزارت کشور موظف است ظرف 6 ماه از تاریخ تصویب این قانون لایحه مربوط به ضوابط استخدام و حقوق و مزایا و ترفیع پرسنل را تهیه و جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم نماید و تا زمان تصویب ، قوانین و مقررات فعلی جاری می باشد.
ماده 7 – شرایط عضویت :
الف – اعتقاد و التزام به مبانی و احکام اسلام و نظام جمهوری اسلامی و رعایت اخلاق اسلامی .
ب – عدم عضویت یا وابستگی به احزاب ، گروهکها یا سازمانهای سیاسی .
ج – عدم همکاری موثر با رژیم طاغوت یا مباشرت در تثبیت آن .
د – عدم سو سابقه و برخورداری از حسن شهرت .
ماده 8 – طرح سازمان و تشکیلات این نیرو توسط وزارت کشور تهیه و به تصویب فرمانده کل قوا خواهد رسید.
ماده 9 – بودجه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران همه ساله توسط نیروی مذکور تنظیم و پس از تایید وزارت کشور از طریق سازمان برنامه و بودجه به هیات دولت ارسال می گردد.
ماده 10 – اختیارات فرماندهی کل قوا محدود به موارد مصرحه در این قانون نمی باشد.
ماده 11 – از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون لغو می گردد.
قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و ده تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و هفتم تیر ماه یک هزار و سیصد و شصت و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 2/5/1369 به تایید شورای نگهبان رسیده است